Write Away. Vrij schrijven helpt je loskomen van de criticus in jezelf.
‘Brand.’
Ik noem een willekeurig woord en vraag aan Anita wat er in haar opkomt bij het woord brand.
Anita zwijgt. Ik zie haar denken.
‘Roep gewoon het eerste dat in je op komt. Het hoeft niet te kloppen. Je kan sowieso niks goed of fout doen.’
‘Er komt niks,’ piept ze angstig. ‘Echt, ik weet het niet. Ik klap dicht.’
‘Geeft niks,’ zeg ik, ‘er komt vanzelf wel iets. Neem de tijd.’
Een benauwde blik.
En dan gaan haar ogen twinkelen. ‘Ik ben op een vulkaan. Heb jij ook weleens een vulkaan beklommen? Ik zie de lava, ik zie een vernietigende bosbrand. Oe, het is heftig hoor.’
Het lijkt of Anita schrikt van de kracht van haar eigen verbeelding.
Ik zie ook haar enthousiasme groeien. Als de lava die zij nu kennelijk voor zich ziet. Roodgloeiend komt de brandende massa omhoog uit de vulkaan, kruipt over de rand en vindt zijn weg over de helling naar beneden. Rotsblokken, begroeiing of huizen die in de weg lijken te staan, vormen geen enkele belemmering. Niets en niemand ontziend, vrij, super machtig, vernietigend, bevruchtend.
Zo werkt freewriting.
Gewoon een pen pakken en woorden laten komen. Zonder dat de woorden per se zinnen moeten vormen. Laat staan mooie zinnen. Gewoon beelden laten opkomen en opschrijven wat daarbij hoort op dat moment. Zonder allerlei belemmerende gedachten die als een grote wegversperring tussen jouw vrije geest en je pen in de hand te laten staan.
Want natuurlijk komen allerlei gedachten op. Zoals:
Ik kan niet schrijven.
Ik kan niet mooi genoeg schrijven.
Er zit geen kop of staart aan mijn verhaal.
Wie zit er eigenlijk te wachten op mijn verhaal.
Dit is al honderd keer verteld, en honderd keer beter ook.
Herkenbaar?
Freewriting is de term voor het tegenovergestelde: jezelf de ruimte geven om maar raak te schrijven. Vrijheid kan zo’n oceaan aan ruimte geven dat de vrijheid zelf juist angst kan oproepen. Waar te beginnen, of te eindigen? Om jezelf dan toch weer een kader te geven zet je je timer op een minuut. Of vijf minuten. Je helpt jezelf op weg door een woord te kiezen. je kan ook een emotie of een waarde kiezen: woede, frustratie, eerlijkheid.
Of: je zit met je moeder in de auto. En dan? Elke willekeurige keuze helpt om je vrijheid aan te zetten. Want wat je voor je ziet of voelt bij wat je gekozen hebt, schrijf je op. Vervolgens haal je je pen niet van het papier. Je schrijft de volle minuut, je streept niets door, je houdt geen halt om na te denken, te corrigeren of terug te lezen. Gewoon schrijven.
Daar begint alles.
Write Away. Laat het waaien, laat het komen, laat het stromen.
De naam van mijn praktijk voor schrijfcoaching is een aanmoediging. Een uitnodiging om je vrij te voelen ‘zomaar wat’ te schrijven. Zonder nadenken. Om je te ontdoen van zelfcensuur. De woorden die je ooit op school leerde in jouw context te plaatsen, jouw betekenis te geven.
Write Away is ook ontsnappen aan de waan van de dag. Door elke dag op een vast tijdstip een halfuurtje te schrijven. Vrij schrijven à la freewriting. Of heel gericht schrijven aan je volgende hoofdstuk. Of de dialoog die je vorige week schreef nog eens nalezen en nagaan of die het gewenste effect op je lezer zal hebben. Dat zijn schrijfvormen waarin je juist wel weer een kritische blik hebt, nadenkt over de vorm, de stijl, ritme en structuur.
Fysiek helemaal even ontsnappen aan de waan van de dag, doen we tijdens de Write Away schrijfretraite. Drie dagen van huis, midden in de natuur. Alle tijd aan jezelf. Dan is er geen ontsnappen meer aan, aan die vrijheid.
Wat zal er dan opborrelen?
Ik begeleid je graag langs de vulkanische hellingen van jouw creatieve brein. Met korte geleide schrijfsessies en vooral heel veel vrijheid om in jouw schrijversflow te raken.
Stuur me een bericht als je belangstelling hebt.
Schrijf maar raak, dan kan het nooit misgaan.